درها را روي نااميدي ببنديم
درها را روي نااميدي ببنديم
مشاور عالي رييس اتاق بازرگاني ايران در قالب يادداشتي مطرح كرد
احمد پورفلاح يكي از چهره‌هاي شناخته شده صنعت خصوصي ايران است كه به دليل حضور موثر در بحث‌هاي تشكل‌گرايي و نهادسازي خصوصي در كانون توجه قرار دارد. او كه رياست اتاق مشترك بازرگاني ايران و ايتاليا را برعهده دارد به تازگي از سوي غلامرضا شافعي رييس اتاق ايران، مشاور ارشد اتاق شده است. با توجه به اينكه پورفلاح سابقه طولاني در اتاق ايران دارد به نظر مي‌رسد كه نقش مشورتي او در شكل‌دهي به فعاليت‌هاي اتاق در دوره جديد بيشتر باشد. احمد پورفلاح از طرف ديگر به دليل اينكه در ميان مديران دولتي صنعت نيز چهره‌يي قابل قبول است اطلاعات دقيقي از شرايط اقتصاد ايران دارد كه او نيز توانايي ذاتي و نقش برجام در اقتصاد ايران را مورد تحليل قرار داده كه در زير مي‌خوانيد: يك ديدگاه شايد وجود داشته باشد كه ايران را كشوري بسيار فراتر از آنچه هست مي‌پندارد و افراد معتقد هستند كه ما نيازي به جهان نداريم و جهان است كه به ما نياز دارد. اين نگاه نبايد بر مناسبات حاكم باشد زيرا تهديدآميز است. توجه داشته باشيم كه همه جامعه‌ها به هم نياز دارند و بايد براي برطرف كردن نيازها همكاري باشد. اين تفكر اگر بر مناسبات حاكم شود و وضع به روزهايي برگردد كه تشديد تحريم‌هاي ايران از سوي غرب در دستور كار بود فاجعه درست مي‌شود. يادمان باشد كه متاسفانه جامعه ايراني در دنياي صنعتي شده امروز در توليد فكر، توليد محصول با كيفيت جهاني و خدمات قابل اعتنا سهم بالا و نقش پررنگي ندارد و براي زندگي مادي نياز به دنيا دارد. نبايد همه تخم‌مرغ‌ها را در سبد خوداتكايي گذاشت و يادمان باشد كه تجربه تشديد تحريم‌ها به ما مي‌گويد حتي داشتن ارتباط كمرنگ با دنيا براي اقتصاد ايران مفيد نيست.
نقش كاغذپاره‌ها
در روزها و سال‌هايي كه غرب به ويژه ايالات متحده امريكا با همه قدرت و نيرويش محاصره اقتصاد ايران را در دستور كار داشت و در هر مقطع از زمان دامنه و ژرفاي تحريم‌ها را تشديد مي‌كرد كساني در ايران مي‌گفتند قطعنامه‌ها كاغذپاره است. اما اين افراد و همه مردم ايران به چشم ديدند كه همين كاغذپاره‌ها اقتصاد ايران را به روزهاي سخت رساند و نيازهاي برطرف نشده در هر فعاليت و هر بخش هر روز افزايش مي‌يافت. نكته جذاب و درس‌آموز اين است همان دولتمرداني كه قطعنامه‌هاي تحريم اقتصاد ايران را كاغذپاره مي‌دانستند براي مذاكره با امريكا پيشگام شدند و مي‌خواستند كه اين مذاكرات انجام شود كه در دوره آنها ممكن نشد. بنابراين تصميم‌ها و اقدام‌هاي رخ داده در دولت‌هاي قبلي در حوزه‌هاي گوناكون سياست داخلي، سياست خارجي و مسائل فرهنگي و مسائل اجتماعي برآيندش اين شد كه بي‌اعتمادي در جامعه نسبت به نهاد دولت روندي فزاينده پيدا كرد. اخلاق كسب و كار و مناسبات اجتماعي كه سرمايه اجتماعي هر جامعه‌يي را شكل مي‌دهند سست شد و فرو ريخت. اگر مناسبات اخلاقي در جامعه سست باشد هيچ كار مثبتي در بلندمدت انجام نخواهد شد. مناسبات اخلاقي به گمان برخي انديشمندان از قانون هم بالاتر است و جامعه غيراخلاقي جامعه‌يي است كه حقوق بشر را رعايت نمي‌كند و قانون را زير پا مي‌گذارد. ايران علاوه بر آموزه‌هاي ملي به آموزه‌هاي ديني محكمي مجهز است و اين آموزه‌ها آدمي را به معنويت دعوت مي‌كنند. مصلحان جامعه ايراني اجازه ندهند كه اخلاق و قانون سست و بي‌اثر شوند و بايد همه ابزارها و نيروهاي ممكن در مسير بازسازي اخلاقي قرار گيرند.
توانايي ذاتي ايران و رفتار اروپايي‌ها
با وجود اينكه در ۸ سال فعاليت دولت‌هاي نهم و دهم و حتي در برخي مسائل فعاليت دولت فعلي موجب تضعيف اقتصاد ايران شده است اما ايران توانايي‌هاي ذاتي قابل اعتنايي دارد كه رهبران اروپايي آنها را خوب ديده و تشخيص مي‌دهند. با وجود اينكه رتبه ايران در شاخص كسب و كار و اجزاي آن چندان مناسب نيست و نمره خوبي نداريم اما اين توانايي‌هاي پنهان و پيدا راه ورود شركت‌هاي اروپايي به ايران را هموار كرده است. ايران داراي جمعيت ۸۰ ميليون نفري است كه ۶۰ درصد بيشتر از جمعيت كل كشور عرب حاشيه خليج فارس است و اين يك بازار بزرگ به حساب مي‌آيد. مناسبات فرهنگ ايراني گونه‌يي است كه گرايش مصرفي ايرانيان را به آنچه در غرب هست نزديك مي‌كند و آنها مي‌توانند به اين بازار اميدوار باشند. در همسايگي ايران ۴۰۰ ميليون نفر در چند كشور سكونت دارند كه نزديك به ۷ درصد جمعيت جهان است و مي‌توانند بازار مناسبي باشند. ايران با همين ميزان توليد ناخالص داخلي و حجم تجارت در ميان ۳۰ كشور بزرگ قرار دارد كه يك نقطه اتكا به حساب مي‌آيد. ايران نياز به سرمايه‌گذاري در زيرساخت‌ها، در بهره‌برداري از نفت و گاز و معدن دارد، ايران داراي جمعيت مستعد باسواد است كه شمار زيادي تحصيل‌كرده دارد و... اين توانايي‌ها چيزي نيست كه اروپايي‌ها آن را تشخيص ندهند. رهبران سياسي و روساي شركت‌هاي بزرگ اروپايي با تشخيص اين توانايي‌ها بوده و هست كه در ۲ سال گذشته ده‌ها هيات به ايران فرستادند تا قرارداد منعقد كنند. من مي‌دانم كه ده‌ها مدير و مالك از هزاران بنگاه ايتاليايي به تهران آمدند و فضاي كسب و كار را رصد كرده‌اند. با توجه به اينكه اروپايي‌ها مي‌خواهند بازار جديد سرمايه و كالا به دست آورند ايران را كشوري مستعد تشخيص داده و به ايران هجوم آورند. ايرانيان از اخبار و فعالان صنعتي و اقتصادي خصوصي به چشم و از نزديك ديدند كه مالكان هزاران بنگاه اقتصادي در هيات‌هاي گوناگون به تهران آمدند و خواستار عقد قرارداد، تفاهم و همكاري با ايرانيان شدند. بخش عمده‌يي از آنها اكنون در حال رصد كردن هستند تا شرايط بهتر شود. اما بدون تعارف بايد گفت برخوردهايي شده است كه شماري از مديران بنگاه‌هاي اروپايي آن انگيزه‌هاي نخستين را از دست مي‌دهند. اگر اين شركت‌ها نيايند و سرمايه‌گذاري خارجي لباس عمل نپوشد و شرايط طوري شود كه انگار تحريم‌ها پابرجا هستند جامعه فعالان اقتصادي و جامعه ايراني دچار نااميدي خواهد شد. بايد هر كاري در چارچوب عرف و قانون انجام شود كه درها را بر روي نااميدي ببنديم. بايد قراردادهاي امضا شده و تفاهمنامه‌هاي منعقد شده اجرايي شوند تا جامعه از رخوت بيرون آيد. البته در همين شرايط هم آمارها نشان مي‌دهد كه ورود سرمايه خارجي نسبت به سال‌هاي قبل جهش داشته است و اين مايه اميدواري است.
منبع:تعادل
یک نظر اضافه کنید
شماره موبایل شما منتشر نخواهد شد.پر کردن فیلد های ستاره دار اجباری است.*
امتیاز شما