ضرورت تشکیل اتاق های منطقه ای

ضرورت تشکیل اتاق های منطقه ای

عضو هیات‌رییسه اتاق ایران معتقد است: مهم‌ترین اهداف همکاری منطقه‌یی بین اتاق‌ها انتقال تجارب اتاق‌ها به یکدیگر و پرهیز از تصمیمات و عملیات موازی است. اتاق نهادی است برای همگرایی در مواجهه با مسائل اقتصادی منطقه‌یی و نقد و بررسی قوانین و دستورالعمل‌های مرتبط با حوزه کسب‌وکار. این طرح سبب توسعه متوازن همه شهرها می‌شود.

حسین پیرموذن می‌گوید: چرا همکاری اتاق‌های بازرگانی در یک منطقه هم‌جوار امری ضروری است؟ آیا تجربه فدرالی در تصمیم‌گیری اتاق‌های بازرگانی در یک منطقه موفقیت‌آمیز است؟ این مدل موفق‌تر است یا مدلی که اتاق ایران پیش‌ازاین در پیش‌گرفته بود و اجرایی می‌کرد؟ آیا اهداف مدنظر در اجرای این همکاری منطقه‌یی محقق خواهد شد؟ چه بسترها و شرایطی برای تحقق این اهداف موردنیاز است؟ چه ضرورت‌هایی را باید در همکاری منطقه‌یی موردتوجه قرار داد؟ مهم‌تر اینکه باید جه نکاتی را رعایت کرد تا این طرح با شکست روبه‌رو نشود؟ این موارد، نکات مهمی است که تلاش داریم تا راهکارهایی که این همکاری منطقه‌یی برای بالنده شدن نیاز دارد را موردبررسی قرار دهد.

 ایجاد نهادی همگرا

عضو هیات‌رییسه اتاق ایران تصریح می‌کند: یکی از مهم‌ترین اهداف ما در همکاری منطقه‌یی بین اتاق‌ها انتقال تجارب اتاق‌ها به یکدیگر و پرهیز از تصمیمات و عملیات موازی و ایجاد نهادی به‌منظور همگرایی در مواجهه با مسائل و مشکلات اقتصادی منطقه‌یی و از سوی دیگر نقد و بررسی قوانین، مقررات، آیین‌نامه‌ها، بخشنامه‌ها و دستورالعمل‌های مرتبط با حوزه کسب‌وکار است. وی در ادامه می‌افزاید: در اتاق‌های منطقه‌یی به دنبال برگزاری همایش‌های ملی و بین‌المللی به‌صورت مشترک، اعزام و پذیرش مشترک هیات‌های تجاری، عارضه‌یابی مشکلات اقتصادی کشور و تبادل‌نظر به‌منظور دستیابی به راهکار اجرایی برای حل‌وفصل مشکلات، آشنایی اعضا با توانمندی‌های همدیگر و شبکه‌سازی پایش فضای کسب‌وکار استان‌های شمال غرب، نیازسنجی زیرساخت‌های شمال غرب و از همه مهم‌تر ایجاد انسجام و وفاق میان اتاق ایران و اتاق‌های شمال غرب هستیم.

 توسعه متوازن در کل کشور

عضو هیات‌رییسه اتاق ایران می‌گوید: اتاق‌های منطقه‌یی دارای همجواری جغرافیایی، فرهنگی و اجتماعی هستند با توسعه وظایف اتاق‌های منطقه‌یی می‌توان در توسعه همه‌جانبه کشور سهیم بود در طرح منطقه‌بندی اتاق‌ها فقط اتاق‌های استانی یا منطقه‌یی توسعه نمی‌یابند بلکه در این فرآیند، کل اتاق‌های کشور یا به عبارتی کل کشور به توسعه متوازن نزدیک خواهد شد. بنابراین معتقدیم که هم‌افزایی و همگرایی بین اتاق‌ها بیشتر خواهد شد و به‌ویژه استان‌های شمال غرب با توجه به مزایا و ظرفیت‌های متعدد و متنوعی که دارند می‌توانند به‌صورت زنجیروار در تکمیل پازل توسعه منطقه‌یی نقش ایفا کنند.

عضو هیات‌رییسه اتاق ایران می‌افزاید: بسترسازی برای جذب سرمایه‌گذاری از دیگر اهداف ما در طرح منطقه‌بندی اتاق است. در این راستا مسوولان دولتی باید در تسهیل زمینه‌های جذب سرمایه‌گذاری خارجی کوشا بوده و سیاست‌گذاری‌ها باید به‌گونه‌یی انجام شود که سرمایه‌گذار خارجی از اشتیاق لازم برای سرمایه‌گذاری برخوردار شود. استانداران نیز باید به‌صورت منطقه‌یی جلسات هم‌اندیشی و سیاست‌گذاری را در این راستا توسعه و افزایش دهند.

پیرموذن با بیان اینکه سرمایه‌گذاری خارجی سیاست‌گذاری استانی و منطقه‌یی اقدام کنند، می‌گوید: کشور ما منابع و ثروت اقتصادی زیادی دارد ولی کارآمدی و بهره‌وری زیادی در این زمینه حاصل نشده است و از این منابع جهت جذب سرمایه‌گذار داخلی و خارجی استفاده‌نشده است. در منطقه‌بندی اتاق‌ها امیدواریم به بسیاری از واقعیت‌ها توجه شود و حتی استانداران نیز در این جلسات حضور پیدا کنند. وی در ادامه عنوان می‌کند: در این وضعیت ضمن واقع‌بینی و انجام مطالعات کارشناسی و با تعامل دولت می‌توان بسترسازی لازم برای جذب سرمایه‌گذار فراهم کرد. با توجه به سابقه تاریخی شمال غرب که همیشه مبدا ورود سرمایه‌گذاری خارجی و کالا و ماشین‌آلات خارجی است و همچنین نزدیکی جغرافیایی به منطقه قفقاز، کشورهای روسی‌زبان و ترکیه احتمال می‌رود زمینه جذب سرمایه‌گذار خارجی فراهم شود.

عضو هیات‌رییسه اتاق ایران می‌گوید: دولت در طرح منطقه‌بندی به‌جای دخالت باید کمک‌حال بوده و اولویت‌های اقتصادی را بر اولویت‌های سیاسی پوپولیستی ترجیح دهد در این شرایط، فعالان بخش خصوصی لازم است تا رقابت‌های منفی را کنار بگذارند و با وفاق و همدلی و با رویکرد توسعه‌یی در کنار قرار بگیرند، می‌توان امیدوار بود که طرح منطقه‌بندی اتاق‌های بازرگانی به سرانجام مطلوبی برسد. البته باید در نظر داشت که مطالعه و انجام کار کارشناسی در فرآیند منطقه‌بندی موثر است وگرنه بدون شناخت ظرفیت‌ها و مزایا و پتانسیل‌ها هرگونه کنش و اقدامی می‌تواند تبعات منفی خود را بر جای بگذارد.

به گفته عضو هیات‌رییسه اتاق ایران؛ همکاری‌های منطقه‌یی در صورتی می‌تواند سهم بیشتری از بازار بزرگ کشورهای هم‌جوار آن منطقه را فراهم سازد که بخش خصوصی کشور توانمندتر از گذشته شود. اما در طرح منطقه‌بندی اتاق‌ها می‌توان امیدوار بود که استان‌ها از منابع یکدیگر استفاده کنند تا سهم بیشتری از بازارهای منطقه‌یی و کشورهای هم‌جوار به دست بیاورند. بطور مثال در شمال غرب کشور هر یک از استان‌ها در بخش کشاورزی، صنعت، گردشگری، معدن و... دارای استعداد و پتانسیل هستند. بخش خصوصی استان‌های شمال غرب با تقویت ارتباطات و تعاملات با کشورهای منطقه و هم‌جوار می‌توانند در اختصاص سهم بازار، موفق عمل کنند البته که باید برای اختصاص سهم بیشتر ارتباط بین تولیدکننده و تجار بیشتر شده و به‌صورت همسو و همگرایانه مدنظر قرار گیرد.

پیرموذن با اشاره به دستیابی به منافع اقتصادی می‌گوید: برای دستیابی به منافع اقتصادی همکاری منطقه‌ای، باید به سوی تدوین و سیاست‌گذاری اقتصادی حرکت کنیم؛ در این مسیر هم ناگزیریم نمایندگان و مسوولان عالی سه قوه به‌ویژه قوه اجرایی را دعوت کنیم. اگرچه بخش خصوصی مخالف تصدی‌گری دولت است ولی باید مسوولان و سیاست‌گذاران سه قوه را در تصمیمات دخیل کنیم. پس‌ازاین اقدام باید واقعیت‌های اجتماعی، اقتصادی و پتانسیل‌های هر منطقه را احصا کرد. باید منابع و ظرفیت‌های استان‌ها را به یکدیگر مرتبط کرده تا به منافع اقتصادی مشترک دسترسی پیدا کنیم.

منبع:تعادل