اولین قرارداد، آخرین قرارداد نیست
اولین قرارداد، آخرین قرارداد نیست
محسن بهرامی ارض اقدس
شرایط سیاسی، منطقه‌ای و بین‌المللی نشان می دهد که قرارداد نفتی ایران با توتال موفقیت بزرگ و یک تابوشکنی است. با توجه به ظرفیت‌های نفت و گاز در ایران این آخرین قرارداد ما نیست و قراردادهای بزرگ‌تر و مطلوب‌تری در آینده با شرکت‌های چندملیتی بسته خواهد شد.
توتال فراتر از یک قرارداد نفتی است. سال‌ها تحریم ظالمانه همه مناسبات تجاری و اقتصادی کشور را تحت تأثیر قرار داده است. این تحریم‌ها موجب فاصله و شکاف عمیق تکنولوژیکی و تجهیزاتی بین صنایع کشور به‌ویژه صنعت نفت به‌عنوان یکی از اساسی‌ترین صنایع توسعه‌ای کشور و زیربنای هر حرکت اقتصادی، شده است. در سال‌های تصدی گری دولت نهم و دهم، رابطه ایران با کشورهای توسعه‌یافته در این صنعت به‌طور خاص قطع بوده است و هیچ سرمایه‌گذاری برای افزایش بهره‌وری در صنعت نفت انجام‌نشده است.
پس از برجام و کاهش ایران هراسی در جهان، اتاق بازرگانی و دستگاه‌های مختلف اجرایی در دولت برای بهبود روابط با کشورهای توسعه‌یافته به‌ویژه در جهت جذب سرمایه خارجی تلاش کردند. نتیجه این تلاش‌ها و تعامل با دنیا چند قرارداد بزرگ درزمینهٔ خودروسازی، واردات و خرید هواپیما،تعمیرات اساسی هواپیما در داخل کشور و نفت و گاز است.
در این بین توتال بزرگ‌ترین تابوشکنی تاریخ پرفرازونشیب نفت پس از انقلاب اسلامی محسوب می‌شود. برای اینکه این سد را بشکنیم، باید جذابیت همکاری را بالا ببریم. بعد از باز شدن راه به‌طور طبیعی در می‌توانیم قراردادهای بعدی را بیشتر به نفع کشورمان تنظیم کنیم. هر دو طرف در هر قراردادی تلاش می‌کنند به منافع بیشتری برسند و این مسئله خاص یک قرارداد 12.5 میلیارد دلاری با یک شرکت بین‌المللی و چندملیتی نیست. این اصل در معاملات روزمره هم دنبال می‌شود و دو طرف درنهایت به یک نقطه توافق می‌رسند.
با توجه به شناختی که از دولت و تجربه گران‌سنگ وزیر نفت ایران داریم، فکر می‌کنم این اصل در قرارداد توتال برای نفع حداکثری کشور با توجه به دیگر جهات در نظر گرفته‌شده است. چارچوب قراردادهای نفتی مورد کار کارشناسی قرارگرفته و آراء افکار عمومی در مورد آن در نظر گرفته‌شده است. نظر کارشناسان مخالف و موافق در چارچوب قراردادهای نفتی گنجانده‌شده است. از سوی دیگر باید پذیرفت که طرف قرارداد یعنی شرکت توتال انتخاب‌های محدودی نداشته و الزامی به همکاری با طرف ایرانی ندارد. شرایط سرمایه‌گذاری در دیگر مناطق جهان به‌ویژه در کشورهای اطراف مثل عربستان که رقیب ما در زمینه نفت و گاز است، آسان‌تر است. شرایط سیاسی، منطقه‌ای و بین‌المللی نشان می دهد که قرارداد نفتی ایران توتال موفقیت بزرگ و یک تابوشکنی است. با توجه به ظرفیت‌های نفت و گاز در ایران این آخرین قرارداد ما نیست و قراردادهای بزرگ‌تر و مطلوب‌تری در آینده با شرکت‌های چندملیتی بسته خواهد شد.
ارتقای سطح دانش فنی، توان کارشناسان و استفاده از ظرفیت‌های ساخت داخل نکات مهمی در قراردادهاست که در قرارداد توتال در نظر گرفته‌شده است. معضل بیکاری مهم‌ترین گرفتاری دولت و ملت ما در حال حاضر است. قراردادهایی مثل توتال شروع خوبی برای جذب سرمایه خارجی به‌منظور ایجاد فرصت‌های شغلی بیشتر است
منبع:اتاق بازرگانی تهران
یک نظر اضافه کنید
شماره موبایل شما منتشر نخواهد شد.پر کردن فیلد های ستاره دار اجباری است.*
امتیاز شما