دست‌ به‌ دست‌کردن پول با شبکه صرافی‌ها

دست‌ به‌ دست‌کردن پول با شبکه صرافی‌ها:

یکی از مشکلات دیگر که برای بسیاری از مجموعه‌های تولیدی و جامعه لمس‌شدنی نیست اینکه ما مجبور بودیم هر بار صرافی‌ها را تغییر بدهیم چراکه همه‌چیز لحظه به لحظه توسط تحریم‌کنندگان کنترل می‌شد.

محمدرضا بهرامن (رئیس خانه معدن):

تحریم، شلاق ناجوانمردانه‌ای بود که به اقتصاد کشور زده شد تا نتوانیم به مقاصد خودمان در توسعه کشور برسیم. درست است که ما از منظر سیاسی این‌طور مطرح می‌کردیم که تحریم‌ها اثرگذار نیستند اما باید پذیرفت که تحریم، مشکلات زیادی به همراه داشت. جدای از همه محدودیت‌ها، یک فضای رانتی را برای عده‌ای در داخل و خارج از کشور ایجاد کرد و عملا همین فضا ضربه نهایی را به تولید کشور زد. همه مردم می‌دانند سوییفت تحریم شد و ایران را از امکان انتقال پول در محیط بین‌الملل محروم کردند اما واقعا نحوه انتقال پول در دوره تحریم برای آنها ملموس نیست. سوییفت یک کانال ارتباطی ایمن و موردقبول برای انتقال پول بود؛ چیزی که نیاز اولیه تجار و واحدهای تولیدی است.

ما وقتی نمی‌توانستیم از حق قانونی، عادی و روزمره انسان‌ها در محیط جهانی، یعنی انتقال پول، برای ایجاد ارتباط با محیط بین‌الملل استفاده کنیم، از مسیر بازار‌های سیاه و غیرمتداول برای انتقال پول استفاده می‌کردیم. کاری که هزینه بالایی داشت و حتی گاه پول برخی از همکاران در مسیر جابه‌جایی، سوخت می‌شد. هزینه ٧ تا ١٢ درصدی تحمیل‌شده به ما عملا شبیه به این بود که کالای خود را هفت تا ١٢ درصد ارزان‌تر بفروشیم. ما یک شریک خارجی داشتیم که اینجا در کار تولید مشارکت می‌کرد. یک‌ بار مقدار قابل‌توجهی پول را از طریق همین صرافی‌ها به ایران حواله کرد اما مشکلات زیادی بعد از آن رخ داد و متأسفانه آسیبش را به بدنه کار ما زد. پول باید چند بار توسط صرافی‌های مختلف از این بانک به بانک دیگری حواله می‌شد اما در این بین اشتباهاتی پیش آمد که پول به دست ما نرسید. پیگیری این واقعه ٩ ماه طول کشید. یعنی ٩ ماه تلاش شد تا یک به یک رد انتقال‌ها را بگیریم و به پول برسیم.

پول داخل سیستم بانکی بود اما در این جابه‌جایی‌ها کارها به هم گره خورده بود و نمی‌دانستیم پول کجا مانده است. آن‌قدر ریسک کار بالا رفته بود که طرف خارجی حتی می‌خواست پروژه را ترک کند و برود. روال در دنیا این است که پول‌ها را از روش‌های امن و متعارف حواله کنند اما ما مجبور بودیم شبکه‌ای از صافی‌ها را به کار گیریم تا آنها پول‌ها را به یکدیگر حواله‌کنند و عاقبت به مقصد برسانند. حتی برای انتقال پول یک سرمایه‌گذار خارجی به ایران هم مجبور بودیم از صرافی‌های متعدد استفاده کنیم.

یکی از مشکلات دیگر که برای بسیاری از مجموعه‌های تولیدی و جامعه لمس‌شدنی نیست اینکه ما مجبور بودیم هر بار صرافی‌ها را تغییر بدهیم چراکه همه‌چیز لحظه به لحظه توسط تحریم‌کنندگان کنترل می‌شد و شریک ما هم نگران بود همکاری با ما مشکلاتی برایش ایجاد کند و وارد لیست سیاه تحریم شود.  در تحریم، هزینه‌های ما برای تأمین قطعات و مواد اولیه نزدیک به ٤٠ درصد افزایش پیدا می‌کرد. مجبور بودیم به‌خاطر یک قطعه خیلی ساده، یکی، دو هفته کار را تعطیل کنیم تا قطعه از دوبی برسد. تحریم ما را از تجارت مستقیم محروم کرد؛ عملا امکان تأمین ماشین‌آلات خاص و ویژه از برندهای درست و مطرح در بخش معدن را از دست دادیم و مجبور شدیم از برندهای متفرقه‌ نوظهور استفاده کنیم .

منبع:شرق