در روزهاي گذشته، رييس‌جمهور به همراه تيم اقتصادي‌اش به سه كشور آسياي جنوب شرقي سفر كرد تا روابط اقتصادي ايران واين سه كشور آسياي جنوب شرقي بيشتر گسترش يابد. نيم نگاهي به سه كشور تايلند، ويتنام و مالزي نشان مي‌دهد كه هر سه كشور مذكور عضو گروه «آسه‌آن» هستند و توانسته‌اند با عضويت در اين گروه با استفاده از امكاناتي كه اين گروه در اختيارشان قرار مي‌دهد در سال‌هاي گذشته به رشد‌هاي مناسبي دست پيدا كنند و حالا اينكه ما بخواهيم با استفاده از تجارب اين كشورها به رشد اقتصادي رسيده يا اين كشورها را الگوي رشد اقتصادي خود قرار دهيم، شدني نيست.
اما در همين حال مي‌توانيم از كمك اين كشورها و تجارب اقتصادي آنها در رسيدن به رشدهاي قابل توجه شان استفاده كنيم. در همين حال در سال‌هاي گذشته الگوهاي مختلف اقتصادي كشورهاي ديگر همچون چين، تركيه و مالزي براي ايران مطرح بود اما نكته اساسي در الگو‌برداري براي توسعه توجه به ظرفيت‌ها، قابليت‌ها وشرايط و امكانات دو كشور است. اشتراك ما با كشورهاي حوزه آسياي جنوب شرقي در اختيار داشتن برنامه‌هاي بلندمدت و چشم‌اندازه‌هاي ١٤٠٤ است اما كشورهاي آسياي جنوب شرقي بر عكس ايران و كشورهاي اطراف ايران اقتصادشان بر اساس نفت پايه‌ريزي نشده است به همين جهت فرصت قابل تامل ما و اين كشورها در اين است كه ازمزيت‌هاي نسبي يكديگر بهره ببريم و بتوانيم از بازارهاي هم استفاده كنيم. در حوزه فعاليت ما اكثر كشورهاي عربي اقتصادي شبيه خودمان دارند و برعكس در آسيايي جنوب شرقي هر كشور اقتصادش بر مبناي مزيتي خاص شكل گرفته است.
 ويتنام بعد از جنگ طولاني كه داشت، توانست اتحاد بيشتري را در كشورش پايه‌ريزي كند و الگوي توسعه‌اي خود را بر مبناي همين مزيت‌هايش پايه‌ريزي كرد و با ورود به گروه «آسه‌آن» توانست از امكانات ساير اعضا استفاده كرده و برنامه توسعه‌اي‌اش منجر به ثبت رشد اقتصادي‌اش شد. اين امر براي تايلند و مالزي هم به همين شكل اتفاق افتاد و اعضا با استفاده از كمك‌هاي گروه آسه آن توانستند رشدهاي اقتصادي‌شان
را پايه‌ريزي كنند.
در عين حال در منطقه ما، گروه اكو فعال با اعضايي همچون پاكستان، افغانستان، آذربايجان، قزاقستان و قرقيزستان و... وجود دارند و سوال اينجاست كه ما در اين گروه چقدر توانسته‌ايم از كمك‌هاي يكديگر بهره ببريم و چقدر همگرايي با يكديگر داشته باشيم؟ جواب اين سوال دردآور و واقعي است.
در حقيقت اعضاي اكو نتوانسته‌اند همان ميزان كه اعضاي «آسه‌آن» به يكديگر كمك كردند، كمك كنند. گروه «آسه‌آن» به اعضايش كمك كرد تا هر كشوري با توجه به وضعيتش الگوي توسعه‌اي را براي خودش تعريف كند، شك نكنيد الگوي توسعه‌اي مالزي و ويتنام اصلا شبيه هم و يكسان نبوده چرا كه بنيادها و قابليت‌هاي هر دو كشور متفاوت است اما مقوله كمك كردن براي هر كدام از اين كشورها تكرار شده است تا به رشد برسند و در نهايت قدرت اين گروه افزايش يابد.
 حالا به نظر مي‌رسد با توجه به اينكه مثلا سطح مبادلات تجاري ايران و ويتنام تنها ٤٠٠ ميليون دلار است و قرار است در يك بازه زماني به دو ميليارد دلار برسد ما هم از اين ظرفيت‌ها استفاده كنيم و بخواهيم تا اعضاي گروه «اكو» با اعضاي گروه «آسه‌آن» بيشتر به يكديگر نزديك شوند و بيشتر از ظرفيت‌هاي هم استفاده كنند.
در عين حال نبايد حضور چين در اين بازار را ناديده بگيريم. چين يكي از بزرگ‌ترين موانع افزايش مبادلات و تجارت ايران و كشورهاي آسياي جنوب شرقي است و با توليد انبوه و ارزان طي سال‌هاي گذشته توانسته بازار مناسبي از ايران را در اختيار خود بگيرد و حالا حاضر نيست اين بازار را به راحتي در اختياز ساير كشورها قرار دهد.
به اين جهت به نظر مي‌رسد راهكار، پيوند «اكو» و «آسه‌آن» است اگر ظرفيت‌هاي اين دو نهاد را در كنار هم بگذاريم با توجه به اينكه ما در مركز اكو و مالزي در مركز «آسه‌آن» قرار گرفته‌ايم مي‌توانيم از ظرفيت‌هاي مناسب اين دو گروه استفاده كرده و به رشدهاي قابل توجه برسيم.
نبايد ناديده گرفت كه در دنياي امروز تنها حركت كردن توفيق ندارد؛ بايد به سمت گروهي حركت كردن برويم، اين يك اصل است كه كشورهاي آسياي جنوب شرقي به خاطر نگاه جمعي كه به همكاري با يكديگر داشتند، توانستند موفق شوند.

منبع:اعتماد